Uzaklardaki bir ülkede doğum günü sabahı..

Bir varmis, bir yokmus diye baslar ya butun masallar..
ve cok uzaktaki ulkedenin hic yasanmamis oykulerini anlatirlar.

Cocuk masumlugunun uykulari, o ulkenin rengine boyanir; yatak, o gece masal kahramanlariyla paylasilir.

Cok uzaktaki ulkenin ruzgariyla geceler pespese siralanir ve zamanla masallara ayrilan vakit azalir.

Derken o meshur "gunlerden bir gun" geliverir ve uyku oncesi ilik sut aliskanligina son verilir.
Cocuk, masallara inanmaz; kahranmanlarla randevulasmaz olur.
Ve masallar kahramanlariyla beraber gokkusaginin altindaki kutuya hapsolur.

Ama bu masallara yakismayacak kadar kotu bir sondur...

Iste bu yuzden hic bitmedi benim masalim..
Her gun ve gece yasad(r)im...
yastigimin altinda, beni yatagimin boslugundaki canavardan koruyacak bir kahraman olduguna inandim.
ve her yeni maceraya bu guvenle daldim.

sonra 'birgun' artik buyumek gerektigi gercegiyle karsilastim.
yatagin altina egilip canavarla carpistim.
her carpisma sonrasi kimi zaman zafer kimi zaman yenilgiyle uykuya daldim.

Ama her uykudan once, kafami yorgunca yastiga biraktigimda kahramanin memnun yuzuyle karsilastim...
Onun hep orda oldugunun ve ne zaman istesem ona sarilarak uyuyabilcegimin guvencesiyle bana ogrettiklerini animsadim.

Masallarin zaman boyutu yoktur. Bu yuzden kahramanlar yaslanmazlar..

Hic yaslanmiyorsun babacım..
ama yine de kitabina uyup 'iyi ki dogdun' demek lazim.. :)
Iyi ki varsin KAHRAMANIM..

Seni cok seviyorum...
kizin..